"Skaza"- przedpremierowa recenzja

Zofia Pogoda- naga, martwa kobieta. Nikt nic nie widział. Ciche jęki z jej mieszkania. Brak śladów. Była doktorantką Zakładu Fizyki Jądrowej. Kolejne osoby z takim samym zawodem zostają zamordowane Co się dzieję? Skąd takie zainteresowanie akurat tym Zakładem? W jakim celu te osoby tracą życie?

Rok 1940, wojna. Małej Hannie Kochańskie został tylko pluszowy miś po bracie. Stracone życie przez jeden dziennik z obliczeniami. Co w nim jest?

Kilka lat później. Syn Hanny- Dawid- zostaje wysłany na wojnę, jedynie dziennik wujka jest pamiątką rodzinną, którą posiada. Zabierają go do więzienia. Dlaczego? Co ma w sobie owy zeszyt?

Rozwiązania tej zagadki podejmuje się policjant, Bartosz Konecki, który ma bardzo trudny rok za sobą i nadal stara się wyjść z depresji i pozbyć się bólu.

To tyle, co usłyszycie ode mnie na temat fabuły "Skazy" Zbigniewa Zborowskiego. Teraz chciałabym, abyście zapoznali się z moim zdaniem.

Książkę czyta się miło i przyjemnie. Z zaciekawieniem śledziłam losy postaci oraz bieg wydarzeń. Naprawdę interesowało mnie, co stanie się na kolejnych stronach. Niestety, spodziewałam się czegoś więcej, myślałam, że "Skaza" pozostawi we mnie ślad oraz wiele rozmyślań, a niestety tak się nie stało. Oczywiście, żebyście mnie dobrze zrozumieli, polecam tę pozycję, lecz nie spodziewajcie się tu dużego zaskoczenia, ponieważ może Was ona rozczarować, widocznie ja pokładałam w niej za duże nadzieje. Jednak uważam, że jest ona godna polecenia, jako książka na jeden wieczór. Potrafi wciągnąć oraz zainteresować czytelnika, do tego stopnia, by zapoznał się z kolejną częścią, co ja z przyjemnością zrobię.

Moja ocena: 6/10

Wydawnictwo: Znak Literanova

Liczba stron: 336

Autor/ka: Zbigniew Zborowski

Premiera: 2 sierpień 2017 

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu Znak.